Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:

Yaşadın mı,yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi

Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten

Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne

Denize saatlerce bakabilir,bir kuşa,bir çocuğa

Yaşamak yeryüzünde,onunla karışmaktır

Kopmaz kökler salmaktır oraya

Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını

Kavgaya tüm kaslarınla,gövdenle,tutkunla

                                                                 gireceksin

Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara

Bir kum tanesi gibi,bir yaprak gibi,bir taş gibi

                                                                dinleceksin

İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli     

                                                              alabildiğine

Hem de tüm benliği seslerle,ezgilerle

                                                            dolaşırcasına

İnsan balıklama dalmalı içine hayatın

Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

Uzak ülkeler çekmeli seni,tanımadığın insanlar

Bütün kitapları okumak,bütün hayatları tanımak

                                               arzusuyla yanmalısın

Değişmemelisin hiçbir şeyle bir bardak su

                                            içmenin mutluluğunu

Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle

                                                             dolmalısın

Ve kederi de yaşamalısın,namusluca,bütün

                                                             benliğinle

Çünkü acılar da,sevinçler gibi,olgunlaştırır   

                                                             insanı

Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına

Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı

Yaşadıklarımdan öğrendğim bir şey var:

Yaşadın mı büyük yaşayacaksın,ırmaklara,ğöğe,

                                    bütün evrene karışırcasına

Çünkü ömür dediğimiz şey hayata sunulmuş

                                              bir armağandır